"Ceyda...!"
Kısık sesleniş, gerçekte yürekten kopan sessiz bir haykırıştı.
Lime lime oldu benliği, kızın külçe olmuş bedeni karşısında... Solukları
bu kez, korkunun yarattığı adrenalinin tavana vurmasıyla azmıştı.
Başını, kızın göğsüne yasladı. Kızın kalbi hala atıyordu ama nabzı
giderek zayıflıyordu. Onu, kucağında bastırarak tüm benliğinde
hissettiği büyük acıyla haykırdı.
"Ceyda hayır! Bana bunu yapma! Yalvarırım bunu bana yapma!"
Sesi, kendi kulaklarında çınlamıştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder